BURSA (İGFA) – Makedonya Hükümdarı Büyük İskender’in kumandanlarından Antigonius Monophthalmos tarafından M.Ö. 316’da kurulan, Bitinya, Roma, Bizans, Selçuklu ve Osmanlı medeniyetinin izlerini hala taşıması nedeniyle dünyada eşine az rastlanan ve bütünüyle açık hava müzesi olan Bursa’nın İznik ilçesinde tarih ayağa kaldırılıyor.
İznik’te üretimine Bitinya devrinde M.Ö. 4’üncü yüzyılda başlanan ve antik müelliflerden Strabon’un verdiği bilgiye nazaran 2,5 kilometre uzunluğunda olan İznik Surları, Kuzey Avrupa’da yaşayan barbar kavimlerden Gotların 258 yılındaki hücumları sonrasında güçlendirilip, uzatılarak bugünkü hali olan 4 ana ve 12 tali kapı ile 4970 metre uzunluğa ulaşmış. Tarih boyunca yaşanan kuşatmalar ve büyük zelzelelere karşın günümüze kadar ulaşmayı başaran tarihi surlar, Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın müsaadesi ile İznik Müzesi Başkanlığında Bursa Büyükşehir Belediyesi tarafından restore ediliyor.
Bursa Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Kısmı Öğretim Üyesi Prof.Dr. Mustafa Şahin’in bilimsel danışmanlığında tarihi surların Yenişehir Kapı kısmında sürdürülen arkeolojik hafriyatlar, kenti savunma gayeli yapılan surların farklı gayeler için de kullanıldığını gözler önüne serdi. İç ve dış surlar ortasındaki alanın Bizans ve Osmanlı periyotlarında mezarlık olarak kullanıldığını gösteren çok sayıda iskelet ortaya çıktı. Hafriyata bilimsel danışmanlık yapan Arkeoloji Kısım Lideri Prof.Dr. Mustafa Şahin, “Biz burada manaya ve kurtarma maksatlı sondaj hafriyatları formunda hafriyatlar yürütüyoruz. Mesela bir Roma villası olabilecek bir yapı kalıntısı bulduk. Bunu bulduğumuz, milattan sonra 2 yüzyıla ilişkin kandiller ve gibisi buluntular anlıyoruz. Sur duvarı tam villanın üzerinden geçiyor. Bu da bize şunu gösteriyor. Demek ki bu sur duvarları yapılırken birtakım yapılardan fedakarlıkta bulunulmuş. Sonrasında da 5 yahut 6 yüzyıllarda Yenikapı’nın giriş çıkışını denetim altına alan bir binanın bu villanın üzerine inşa edildiğini görüyoruz” dedi.
MEZARLIK OLARAK KULLANILMI
Bunun yanında sur duvarları ortasında çok sayıda defin ile karşılaştıklarını lisana getiren Prof. Dr. Şahin, “Özellikle kademeli olarak yapılan definlerin, bu alanda çok uzun yıllar süren bir defin geleneği olduğunu gösteriyor. Elde ettiğimiz bulgulara nazaran bunlar taarruzlar esnasında ölen Bizanslı ya da şehit düşen İslam askerlerine ilişkin değil. Sistemli bir defin olduğunu bize gösteriyor. Zira tertipli bir halde yapılan mezarlar ve bu mezarların içerisinde yapılan definleri görüyoruz. Buluntular ortasında çok farklı bir küme var. O da şu bir alanda biraz daha alt kotta Hıristiyan kökenli beşerler, bunun çabucak bir üst kotunda da defin geleneğinden anlaşıldığı kadarıyla bir Müslüman’a ilişkin mezar yer alıyor. Demek ki hem Bizans devrinde hem de sonrasında Türklerin gelmiş olduğu devirde bu alanın yeniden mezar alanı olarak kullanıldığını görüyoruz” diye konuştu.
DEFİNECİLERE İHTAR: BOŞUNA GELMEYİN
Mezar geleneklerine bakıldığında bu alanda defnedilenlerin ‘orta direk’ diye tabir edilebilecek sıradan halk olduğunu da kelamlarına ekleyen Şahin, “Bu mezarlar, bizim ‘çatkı mezar’ dediğimiz iki tane içbükey kiremidin birleştirilerek oluşturulduğu mezarlar. Rastgele bir çaba, rastgele bir personellik, rastgele bir maliyet yok bunlarda. Yani sıradan definler. Burada bir bildiri da vereyim. Bu cins mezarlarda hiçbir biçimde define olmaz. Ne Hıristiyanlar, ne Müslümanlar, ölülerini defnederken yanlarına kıymetli eşya bırakmazlar. Onun için yani bu mezarları gördükleri vakit işte altınlar, şunlar, bunlar kimse hayal etmesin. Boşu boşuna mezarlarda yatanları rahatsız etmesinler” dedi.
